sábado, xullo 28, 2012

Na procura de Ed o Riseiro


Como xa dixen nalgures, a inclusión deste Na procura de Ed o Riseiro (Rinoceronte, 2012) engade unha nota de cor aos títulos escollidos por Rinoceronte Editora para iniciar a súa liña de BD. Malia a súa longa traxectoria e unha notable produción, o seu autor, Kim Deitch, non é moi coñecido no noso entorno e nin sequera adoita citarse entre os “imprescindibles” do underground norteamericano no que poderiamos encadralo. Calquera comparación en termos de difusión ou popularidade entre esta obra e Contrato con Deus, Persépole, Palestina e as restantes obras do catálogo de Rinoceronte resulta absurda. Estamos, xa que logo, perante a aposta arriscada dentro da aposta arriscada que é esta liña editorial, á que lle desexamos toda a sorte do mundo.

Non é difícil atopar semellanzas entre esta obra e O bulevar dos soños rotos (La Cúpula, 2007), única monografía do autor publicada en castelán ata a data. Aquel traballo ofrecía unha desacougante perspectiva sobre a animación infantil actual situando o lector perante as orixes do xénero, fitas de animación tan exentas de corrección política coma alonxadas dos estándares que hoxe caracterizan os produtos dirixidos aos cativos. De xeito semellante, Na procura... toma coma pretexto os programas infantís da TV norteamericana dos anos 50 para mergullarnos unha vez máis no particular universo do seu autor, un circo de pesadelo habitado por personaxes alucinados, gatos suburbiais e criaturas grotescas. O realmente fascinante é constatar que ese submundo labiríntico e estraño que Deitch retrata con detallismo obsesivo non é o resultado dunha pura fabulación do autor, senón que parte de referentes ben reais. E así, se en O bulevar... a materia prima eran os filmes dos precursores da animación infantil, o Smilin’ Ed que aperece en Na procura... existiu realmente, e tanto a escasa información coma os poucos vídeos que se poden atopar na rede demostran que a imaxe que difunde Deitch ten máis de retrato que de caricatura. O paso do tempo e sobre todo o devir da industria do entremento para nenos fannos contemplar hoxe como bizarros e extravagantes uns produtos que non eran menos inocentes que calquera dos seus equivalentes actuais, de xeito que a obra no seu conxunto se nos revela, baixo a apariencia dun puro delirio, coma unha lúcida reflexión sobre o pasado e presente de certas manifestacións da cultura popular.

Sobre a presente edición coido que cómpre salientar, en primeiro lugar, o labor de Rafael Salgueiro na tradución dun texto que se intúe difícil e cheo de matices. Algo semellante acontece coa tipografía e rotulación, que Deitch incorpora como parte esencial do seu grafismo e que na presente edición é obxecto dun coidadoso tratamento para aproximarse ao máximo ao acabado orixinal. Por último, recoñecer tamén o acerto que supón manter o limiar de Bill Kartalopoulos, presente xa na edición de Fantagraphics (pode descargarse de balde aquí), unha perfecta introdución ao autor e a súa obra que, coma o resto do libro, merece unha atenta lectura.

Entradas relacionadas

Ningún comentario: