domingo, xaneiro 02, 2011

Os Superheroes e a Filosofía



Os mesmos motivos que xustificaban unha aproximación ao imaxinario superheroico dende a óptica da fe relixiosa xustifican tamén unha explicación en termos filosóficos dos moitos elementos que compoñen esta mitoloxía contemporánea, construída en torno á perpetua loita entre o ben e o mal e con referencias tan constantes coma irremediables ao concepto de xustiza. Tom Morris e Mat Morris recollen en Os Superheroes e a Filosofía (Blackie Books, 2010) unha vintena de ensaios breves nos que se analizan as moitas tanxencias entre os argumentos protagonizados por heroes en pixama e os grandes asuntos que teñen sido durante séculos obxecto de preocupación e estudio por parte da Filosofía. A maior parte dos autores dos textos son profesores universitarios de filosofía, británicos ou estadonidenses, aínda que os primeiros ensaios veñen asinados por nomes tan familiares para os lectores de cómic como Jeph Loeb, Denny O'Neil ou Mark Waid. Os asuntos tratados xiran primordialmente en torno ás ideas de deber e xustiza, aínda que no tramo final da obra se analizan con interese cuestións relacionadas coa identidade, igualmente relacionadas co xénero e moito menos estudadas que as anteriores.

Como resulta habitual en obras destas características, o interese dos distintos textos é desigual. Algúns deles exemplifican diferentes dilemas filosóficos a partires de personaxes ou obras significadas do xénero, conxugando un correcto coñecemento do medio cun agradecido didactismo; outros resultan decepcionantes, ben pola superficialidade da achega ao xénero (nalgúns casos resulta evidente que o autor coñece só os superheroes polas súas recentes versións cinematográficas), ben pola incapacidade para tomalo como materia que conduza a reflexións interesantes. Debo dicir que, sorprendentemente ou non, os textos de Loeb, O'Neil e Waid se atopan, ao meu entender, entre os de menor interese e profundidade.

A edición de Blackie Books é máis que correcta, non só polo agradable do seu formato, senón tamén por unha tradución que, con algún problema puntual, toma en consideración no esencial a nomenclatura tradicional do noso país para os personaxes e obras mencionados.

Ningún comentario: